തൂവാനത്തുമ്പികള്

മഴയ്ക്ക് മീതെ മേഘങ്ങളുടെ സം ഗീതം . ജനലിലൂടെ തുള്ളികള് മുറിയിലേയ്ക്ക് വിതറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.മേശപ്പുറത്ത് പുസ്തകങ്ങള് ഈറനണിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ജനലടയ്ക്കാന് തോന്നിയില്ല. പുഷ്തകങ്ങള് മാറ്റി. മൊബൈലില് അരോ വിളിക്കുന്നുണ്ട്. മഴയുടെ ആരവത്തില് അത് നേര് ത്തിരുന്നു.

' ഹലോ '

മറുവശത്ത് ആരാണെന്നറിയാമായിരുന്നിട്ടും നേരിട്ട് സം ഭാഷണത്തിലേയ്ക്ക് കടക്കാതെ ഒരു അനാവശ്യമായ ഹലോ.

' സൂരീ..പ്രിയയാണ്."

' നല്ല മഴ പ്രിയാ'

' ഇവിടേയും '

' ഇവിടേയും എന്ന് പറയാന് അത്ര ദൂരത്തൊന്നുമല്ലല്ലോ നമ്മള് ..നാല്` തെരുവുകളുടെ അകലമല്ലേയുള്ളൂ'.

' ഹും ..പക്ഷേ നിന്റെ ഭാവം കണ്ടാല് നാല് കടലുകള് ഉണ്ടെന്ന് തോന്നും '

' ഹാ...പെരുമഴയത്ത് ഇങ്ങനെ റൊമാന്റിക് ആയി സം സാരിക്കുന്നത് എന്ത് രസമാണ്'

' ഫോണിലൂടെയല്ല, അടുത്തിരുന്ന് സം സാരിക്കുമ്പോഴാണ് റൊമാന്റിക്...'

' നീ ഇങ്ങോട്ട് വാ '

' നീ ഇങ്ങോട്ട് വാ '

' ഇവിടെ നല്ല മഴ '

'ഇവിടേയും '

ആരും വിട്ട് കൊടുത്തില്ലെങ്കില് പ്രണയം ഇല്ലെന്ന് വരുമോ?

' മഴ കുറയട്ടെ..വരാം '

അവള് മറുപടി പറയാതെ സം സാരം നിര് ത്തി. മൊബൈല് ദേഷ്യത്തോടെ വലിച്ചെറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും ഇപ്പോള് . കൈത്തലത്തില് മുഖം അമര് ത്തി വിങ്ങുന്നുണ്ടാകും . സൂരജ് എന്ന പേരിനൊപ്പം ഹൃദയമില്ലാത്തവന് എന്ന് എഴുതിപ്പിടിപ്പിച്ച് കാണും

രതിപ്രിയാ.. നിന്റെ വിരല് ത്തുമ്പില് തണുത്തുറയുന്ന മഴത്തുള്ളി, നീ വിയര് ക്കുമ്പോള് സ്നേഹത്തിന്റെ ഗന്ധം , നീ കരയുമ്പോള് ഉണരുന്ന പാപബോധം , നിന്റെ അസ്സാന്നിധ്യം ...ഇതെല്ലാം മതിയാവും ഒരായുസ്സിലേയ്ക്ക്.

മഴ കുറച്ചൊതുങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ജനലിലൂടെ എത്തിച്ച് നോക്കി. തെരുവ് പുഴയായിരിക്കുന്നു. മുട്ടറ്റം വെള്ളത്തില് നടത്തം വലിച്ച് നീട്ടി വീടെത്താത്തവര് നീങ്ങുന്നു. കടത്തിണ്ണകളില് നിന്നും പിരിഞ്ഞ് പോകുന്ന ആള് ക്കൂട്ടം . ഇലക്ട്രിക് ലൈനിലിരുന്ന് ചിറക് കുടയുന്ന പക്ഷികള് . പെയ്ത് തളര് ന്ന കറുത്ത മേഘങ്ങള് . ..

നാല്` തെരുവുകള് ക്കപ്പുറത്ത് പെയ്തൊഴിയാതെ ഒരു രതിപ്രിയ.

ഇനിയും മടിപിടിച്ചിരിക്കാനാവില്ല. അവള് തന്നെ വിളിക്കുന്നത് കാതോര് ത്താല് കേള് ക്കാം . കൈ നിറയെ പ്രേമം ഒളിപ്പിച്ച് അവള് കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാകും .

അവളുടെ മൊബൈലിലേയ്ക്ക് വിളിച്ചു. ഇപ്പോള് അവളെ വിളിക്കാന് പറ്റില്ലെന്ന് ഫോണ് കമ്പനിയിലെ ഏതോ ഒരുവള് . വീണ്ടും വിളിച്ചു. കുറേ റിങ്ങ് ചെയ്തു, അവള് കുളിമുറിയിലായിരിക്കും , അല്ലെങ്കില് അടുക്കളയില് അല്ലെങ്കില് ബാല് ക്കണിയില് , അവള് നടന്നടുക്കുന്ന ശബ്ദമെങ്കിലും കേള് ക്കാനുള്ള സം വിധാനം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില് .
അയാള് മൊബൈല് മേശപ്പുറത്ത് വച്ചു. അവള് വിളിക്കുമ്പോള് ഏറ്റവും ആദ്യത്തെ സിഗ്നലുകള് തന്നെ പിടിച്ചെടുക്കണമെന്ന പോലെ. മുഖം കഴുകി വസ്ത്രങ്ങള് മാറി പുറപ്പെട്ടു. അവള് വിളിച്ചില്ല. മഴ പോലെ തന്നെയാണ് അവളുടെ ദേഷ്യവും . പെയ്ത് തീര് ന്നാലും കുറച്ച് മേഘങ്ങള് ബാക്കിയുണ്ടാകും .

വാതില് പൂട്ടി ഗോവണിയിറങ്ങി തെരുവിലെത്തി. ചുവന്ന നിറത്തില് വെള്ളം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു വഴിയില് . അതില് നഗരത്തിന്റെ എല്ലാ രഹസ്യങ്ങളും അലിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും . ഫുട്ട് പാത്തിലെ വെള്ളമിറങ്ങി വെളിപ്പെട്ട അരികിലൂടെ നടന്നു. അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ആളുകള് ചലിക്കുന്നതിനാല് മുട്ടിയും ഉരുമ്മിയും പ്രയാസപ്പെട്ടായിരുന്നു നടത്തം .

അപ്പോള് പോക്കറ്റില് മൊബൈല് ശബ്ദിച്ചു. ധൃതിയോടെ എടുത്ത് നോക്കി. അവളല്ല, അയാള് കട്ട് ചെയ്തു. ഇപ്പോള് അവളല്ലാതെ ആരും വിളിക്കാന് പാടില്ല. നടത്തം തുടര് ന്നു. ഒന്നാമത്തേയും , രണ്ടാമത്തേയും , മൂന്നാമത്തേയും തെരുവുകള് കടന്ന് നാലാമത്തേതിലെത്തിയപ്പോള് അയാള് ഒന്ന് കൂടി രതിപ്രിയയെ വിളിക്കാന് ശ്രമിച്ചു.

' ഹലോ ' അവളുടെ ശബ്ദം . എവിടെയോ ഒരു വീണക്കമ്പി അനങ്ങിയതായി മനസ്സില് തോന്നി.

' പ്രിയാ..ഞാന് വരുന്നു, നിന്റെ തൊട്ടടുത്തുണ്ട് ഇപ്പോള് .. നീയും പുറത്തേയ്ക്ക് വാ '

' വേണ്ട...ഞാന് കാണുന്നുണ്ട്..എന്ത് വൃത്തികേടായിരിക്കുന്നു പുറത്തൊക്കെ, വല്ലാത്ത തിരക്കും .. നീ ഇങ്ങോട്ട് വാ '

' ശരി ' അയാള് അവളുടെ ഫ്ലാറ്റ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. അന്ചാമത്തെ നിലയിലെ മുറി. ഡോര് നമ്പര് 202.

രതിപ്രിയ. എം

കാളിങ് ബെല് അടിച്ചു. അവള് നടന്നടുക്കുന്ന, അല്ല ഓടിയടുക്കുന്ന ശബ്ദത്തിന്` കാതോര് ത്തു. ഇല്ല.

വാതില് തുറക്കപ്പെട്ടു. തുടുത്ത മുഖമുള്ള ഒരു സര് ദാര് ജി തല മാത്രം പുറത്ത് കാണിച്ച് രൂക്ഷമായി നോക്കി.

' ആരാ ? "

" രതിപ്രിയാ ? "

" അല്ല..നിങ്ങള് ക്ക് തെറ്റിപ്പോയി "

" ഡോര് നമ്പര് 202 ?"

" അതെ ഇത് തന്നെ"

" അപ്പോള് ഇത് രതിപ്രിയയുടെ വീടാണ്"

" ചങ്ങാതീ..ഇവിടെ കഴിഞ്ഞ 10 വര് ഷമായി ഞാനാണ് താമസിക്കുന്നത്..സമയം മെനക്കെടുത്താതെ പോയട്ടെ "

സര് ദാര് ജിയ്ക്ക് ദേഷ്യം പിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ക്ഷമാപണം നടത്തി സൂരജ് തിരിച്ച് നടന്നു. തെരുവില് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നിന്നു. അവള് വീട് മാറിയ വിവരം തന്നോട് പറയാതിരുന്നതെന്തിന്`? അയാള് ക്ക് സങ്കടം വന്നു.

രതിപ്രിയയുടെ മൊബൈല് സ്വിച്ച് ഓഫ് ആയിരിക്കുന്നു. അയാള് ക്ക് കരയാന് തോന്നി. ലോകത്തിലെ കുറ്റവാളികള് ക്കെല്ലാം ശരിയായ ശിക്ഷ പ്രണയമാണെന്ന് തോന്നി. ഹൃദയം അലിഞ്ഞൊഴുകിപ്പോകുന്ന പോലെ.

പിന്നേയും മഴയ്ക്കുള്ള ഒരുക്കങ്ങള് . ആളുകള് തിരക്ക് പിടിച്ച് പരക്കം പാച്ചില് തുടങ്ങി.

ആദ്യത്തെ മഴത്തുള്ളികള് മുഖത്ത് വീണപ്പോള് ഒന്ന് നടുങ്ങി. ഇങ്ങനെയൊരു മഴയില് അവളുമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലെന്ന് വിഷമിച്ചു.

എന്തായാലും ഇനി മുറിയിലേയ്ക്ക് പോകുന്നില്ലെന്ന് തീരുമാനിച്ചു. മഴ മുഴുവന് ഏറ്റ് വാങ്ങി നടക്കാം . പ്രണയം കലര് ന്ന വിഷം ഞരമ്പുകളില് ഓടുന്നു. അത് മഴ നിറച്ച് തണുപ്പിക്കാന് കൊതിച്ചു

അപ്പോള് ആരോ കൈത്തണ്ടയില് അമര് ത്തിപ്പിടിച്ചു. ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോള് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് രതിപ്രിയ.

" എന്താഡാ ഇതൊക്കെ ?"

" സ്വപ്നം .. "

അയാള് പറഞ്ഞു

" വെറും സ്വപ്നം "